Χριστούγεννα με οδηγό την Ελληνική παράδοση

Με αφορμή την παρουσίαση του πολιτιστικού προγράμματος από τον δήμαρχο Γ. Βούρο, μια πρόταση.
Κατ’ επανάληψη έχω γράψει για τον αφελληνισμό των Χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων. Ως πλεγματικοί έναντι του δυτικού κόσμου, φτιάχνουμε καρικακατούρες με κέλτικα ξωτικά, αυστροουγγρικά μολυβένια στρατιωτάκια, αλπικά ξύλινα σπιτάκια, πασπαλισμένα με εμετικά ελληνικά όπως “η Χιονάτη on ice”, “Χριστουγεννιάτικο open day”, “Cristmas bazaar”. Χωρίς πατριωτικές ευαισθησίες, συναγωνιζόμαστε ποιος δήμος θα κάνει το μεγαλύτερο καρακιτσαριό, κάνοντας κι αποκριάτικες εκδηλώσεις μέσα στα Χριστούγεννα (ζωγραφική προσώπου που την λένε face paint, ξυλοπόδαρους, Βασιλίτσες κλπ).
Με αφορμή τα παραπάνω προτείνω για άλλη μια φορά στο δήμο μου να κάνει το αυτονόητο. Να οργανώσει εκδηλώσεις βασισμένες στις Ελληνικές παραδόσεις, να κάνει “εκσυγχρονισμό της παράδοσης” (όρος Καραμπελιά). Γνωρίζω θέλει κόπο, ανθρώπους με βιώματα, λαογράφους να συμβουλέψουν, οργανωτική εμπειρία κλπ. Ο χρόνος λίγος, όμως προλαβαίνουμε. 
Δεν είναι μόνον ότι θα δώσουμε συνέχεια στις αρχέγονες παραδόσεις μας, αλλά και πανελλήνια θα δώσουμε τροφή για σκέψη και μίμηση. Δεν απορρίπτω κάθε τι που έχει αφομοιωθεί στην παράδοσή μας όπως π.χ. ο Άϊ Βασίλης, όμως είναι ο σοφός Μικρασιάτης που έρχεται από Καισάρεια και όχι από την Φιλανδία.
Για την οργάνωση διατίθεμαι να βοηθήσω, διαθέτω σχετική εμπειρία και αρκετούς γνωστούς μου πανεπιστημιακούς λαογράφους που θα συνδράμουν.
Κι ακόμα κοι, στα χριστουγεννιάτικα παραμύθια δεν είναι μόνο ο Ντίκενς, είναι κι ο Φ. Κόντογλου, ο Ευγ. Τριβιζάς, η Κ. Μουσιοπούλου (Χριστούγεννα στη Στενήμαχο), κ.α. 

Σπύρος Καβακόπουλος 

 

Διαβάστε την έντυπη Φιλα-ηδόνα του Σεπτεμβρίου