Στη Σαλαμίνα το κατηχητικό του Ευαγγελισμού

Την Κυριακή 22 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε η εκδρομή λήξης του κατηχητικού μας.
Τόπος προορισμού, η Παναγία Φανερωμένη Σαλαμίνας. Στην φετινή εκδρομή είχαμε την ευλογία να μας συνοδεύει η Ηγουμένη της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Σεϊδανάγιας Γερόντισσα Ακυλίνα, μία Μονή πολύ γνωστή στη Συρία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μην λησμονούμε ότι ο λαός της Συρίας δοκιμάζεται βαριά από τον πολυετή πόλεμο, ενώ το Πατριαρχείο Αντιοχείας βρίσκεται υπό διωγμό.
Αφού φθάσαμε στη Σαλαμίνα με το καραβάκι, στη συνέχεια διασχίζοντας οδικώς τη Σαλαμίνα περάσαμε από τον ναό του Αγίου Δημητρίου, όπου υπάρχει ο τάφος του οπλαρχηγού της Επανάστασης του 1821 Γεωργίου Καραϊσκάκη. Ο Καραϊσκάκης σε αυτό το ναό παρακολουθούσε τη Θεία Λειτουργία αφού θεωρούσε προστάτη του τον Αγ. Δημήτριο.
Το ασημένιο πουκάμισο (κάλυμμα) της εικόνας του Αγ. Δημητρίου είναι αφιέρωμα του Καραϊσκάκη το 1824 και έγινε από τις λιωμένες πιστόλες και παλάσκες του.
Όταν τραυματίστηκε στο Φάληρο της Αττικής, ζήτησε να επισκεφθεί το ναό του Αγίου για να λάβει ευλογία και γίνει καλά, αλλά ήταν γραπτό να τελεστεί η νεκρώσιμος ακολουθία ανήμερα της γιορτής του (23.04.1827) στο ναό που τόσο ευλαβούνταν.
Πλησιάζοντας το μοναστήρι της Φανερωμένης, αντικρίσαμε το σπίτι του Άγγελου Σικελιανού.
Ο μεγάλος Έλληνας ποιητής επισκέφτηκε το Μοναστήρι της Φανερωμένης το 1933 και τόσο εντυπωσιάστηκε από τη φυσική ομορφιά του τοπίου, που εξέφρασε την επιθυμία να του παραχωρηθεί ένας χώρος διαμονής, πράγμα το οποίο και έγινε. Έτσι, το μικρό σπιτάκι επί της παραλίας της Φανερωμένης παραχωρήθηκε στον Άγγελο Σικελιανό, ο οποίος έζησε μαζί με την δεύτερη σύζυγό του Άννα Καμπανάρη τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Φθάνοντας στο μοναστήρι, ένα δέος και μια συγκίνηση μας πλημυρίζει, αντικρίζοντας από την μια τον Ναό του Αγίου Νικολάου όπου είναι τοποθετημένη η Αγία Κάρα του Οσίου Λαυρεντίου και ο Τάφος του και από την άλλη, τον τάφο του Ιωάννη Γκούρα που σκοτώθηκε στην Ακρόπολη. Ο Γιάννης Γκούρας (1771 – 1826) ήταν οπλαρχηγός της Στερεάς Ελλάδας.
Στη συνέχεια προσκυνήσαμε στο καθολικό της Μονής, όπου μας καλοδέχθηκε ο πατήρ Αυξέντιος και αφού ενημερωθήκαμε για την ιστορία της Μονής και τα θαύματα που έχει κάνει η Παναγία μας, δεχθήκαμε την πλούσια δοχή από την Ηγουμένη Γερόντισσα Παρθενία και τις μοναχές.
Με γεμάτες τις πνευματικές μας μπαταρίες κατευθυνθήκαμε στην παραλία του Αγίου Γεωργίου του Ξένου, όπου το χάδι της θαλάσσιας αύρας και η ηλιόλουστη ημέρα μας γοήτεψαν, πλημμυρίζοντας το είναι μας με καλοκαιρινές αισθήσεις.
Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στην ενορία μας γεμάτοι χαρά για την υπέροχη εκδρομή μας άλλα και με μια μικρή θλίψη γιατί απουσίαζαν δύο κατηχήτριές μας λόγω εγκυμοσύνης.
Δώσαμε ραντεβού τον Οκτώβριο και ο πατήρ Δημήτριος μας υποσχέθηκε ότι στην επόμενη εκδρομή, θα μας συνοδεύουν όχι μόνον οι πολυαγαπημένες μας κατηχήτριες αλλά και τα μωράκια τους, ως τα νεότερα κατηχητόπουλα .