Φιλαηδόνα – Filaidona.gr Eνημέρωση για τη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα
Μετράμε λίγα 24ωρα από την άρση της καθολικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας που διάρκεσε 42 ολόκληρες μέρες. Και αν κάποιοι λόγω εργασιακών κυρίως αλλά και άλλων υποχρεώσεων είχαν την δυνατότητα να πραγματοποιούν «μικρές αποδράσεις» από το σπίτι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των συμπολιτών μας, βρέθηκε εγκλωβισμένο. Όσοι έχουμε προσλαμβάνουσες από μικρές ηλικίες γνωρίζουμε ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα τα παιδιά ήταν «θηρία στο κλουβί». Ακόμα και οι μεγαλύτερες όμως ηλικίες αντιμετώπισαν μια πρωτόγνωρη και σίγουρα δυσάρεστη κατάσταση. Το κλείσιμο των ΚΑΠΗ επί παραδείγματι δημιούργησε εκνευρισμό στις μεγάλες ηλικίες, για τις οποίες αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς τους. Στην πόλη μας πάνω από 1500 είναι τα ενεργά μέλη των ΚΑΠΗ. Ο καθένας μας είχε λόγους να μην αισθάνεται άνετα με την κατάσταση εγκλεισμού, φυσιολογικό είναι.
Και τώρα που ήρθε η άρση της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Όλοι θέλουν να ξεδώσουν. Οι νέοι συναντιούνται στους δημόσιους χώρους (τα καφέ είναι κλειστά άλλωστε) και οι παππούδες και γιαγιάδες δημιουργούν ουρές στα super market, τα ΕΛΤΑ, την ΕΥΔΑΠ. Είναι λογικό αλλά συνάμα παράλογο. Γιατί ο κίνδυνος δεν έχει παρέλθει. Ο κορωνοϊός είναι εδώ, το ίδιο αόρατος και επικίνδυνος. Και αν θέλουμε όλοι μας να συνεχιστεί αυτή η καλή κατάσταση στην χώρα μας και να συνεχίσουμε να περηφανευόμαστε, πρέπει πάλι να αναλογιστούμε την προσωπική μας ευθύνη.
Την λύση δεν μπορεί και πάλι να δώσει η αστυνόμευση. Δεν την έδωσε άλλωστε τις 42 μέρες που αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τις οδηγίες. Εμείς το επιβάλαμε στους εαυτούς μας. Εννοείτε ότι δεν μπορεί να κάνει τον παιδονόμο η Δημοτική Αστυνομία ούτε να μας συλλάβει όλους η ΕΛΑΣ. Εννοείται ότι ο σκοπός δεν είναι να ξανακλειστούμε σπίτια μας και να προσπαθούμε το καλοκαίρι να πάμε στα χωριά μας διασχίζοντας αμπέλια και μποστάνια για να ξεφύγουμε από τους ελέγχους. Λίγο υπομονή χρειάζεται ακόμα και όταν όλα θα πάνε καλά απλά θα τα διηγούμαστε και θα γελάμε. Όπως με τις ιστορίες του στρατού που λίγα χρόνια μετά, και τα όμορφα και τα άσχημα αποτελούν ευχάριστες αναμνήσεις.
Το άλσος μας, οι πλατείες μας, όλοι οι δημόσιοι χώροι, υπάρχουν για να τους απολαμβάνουν οι πολίτες. Όλοι μας όμως πρέπει να έχουμε την ωριμότητα να κρατήσουμε απόσταση από μεγάλες συναθροίσεις. Θέλω να πιστεύω ότι είναι το «ξεθύμασμα» των πρώτων ημερών και να ελπίζω ότι δεν θα μας κοστίσει. Δεν είναι δα και απαραίτητο να είμαστε όλοι έξω καθημερινά. Δεν είναι δα και απαραίτητο να ξεπορτίζουμε σε κάθε ευκαιρία. Ας βρεθούμε σε μικρές παρέες στα σπίτια φίλων ή στις γειτονιές. Ας αναβιώσουν τα σκαλάκια και οι γωνίες όπου βρισκόμασταν μικροί.
video από το Πρώτο Θέμα…
