Λα.Σ.: Μια οφειλόμενη απάντηση

Διαβάστε την απάντηση της Λα.Σ. και το άρθρο του Αλέκου Γούλα που την προκάλεσε.

Μια οφειλόμενη απάντηση (περί συμμετοχής των νέων και εκπαίδευσης)

Του Άγγελου Πετρέλη*

Σε αρθρογραφία του το τελευταίο διάστημα ο κύριος Αλέξανδρος Γούλας, καταπιάνεται με ζητήματα που αφορούν στην εκπαίδευση και τους νέους. Επικεντρώνει σε “εύκολα”: την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, την ορθή ενεργοποίηση προγραμμάτων – την οποία προφανώς μόνο η παράταξη του κ. Κωνσταντινίδη μπορεί να εγγυηθεί- αφήνοντας φυσικά στο απυρόβλητο την κυβερνητική πολιτική και αθωώνοντας την ΕΕ.

“Ξεχνάει” ο κ Γούλας το γεγονός οτι η Ελλάδα τα ίδια χρόνια που απογειώθηκε η φτώχεια και η ανεργία ήρθε 1η σε απορροφητικότητα των κονδυλίων της ΕΕ . Ότι οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση έχουν τη σφραγίδα της ΕΕ

Θλίβεται ο κ Γούλας για την αποστασιοποίηση των νέων από το τι συμβαίνει στην κοινωνία Για εμάς, οι μαθητές και οι νέοι του σήμερα δεν είναι γενικώς “ευρωπαίοι πολίτες”, είναι οι εργαζόμενοι του αύριο και οι όροι με τους οποίους θα κληθούν να ζήσουν και να εργαστούν είναι όροι άγριας εκμετάλλευσης και ανεργίας και τέτοια, ταξική συνείδησή, χρειάζεται να καλλιεργήσουν. Για την κατάσταση που βιώνουν οι μαθητές και οι οικογένειές τους δεν ευθύνονται γενικά και αόριστα «οι πολιτικοί και οι πολιτικές τους», αλλά ο μονόδρομος της αποδοχής από όλο το φάσμα των αστικών κομμάτων – κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κτλ- των ευρωενωσιακών επιταγών και κατευθύνσεων. Είναι ο ίδιος δρόμος που αποδέχεται και στηρίζει και η παράταξη «Πόλης Ενότητα» της οποίας είναι υποψήφιος..

Ο κ. Γούλας κάνει πως δεν είδε τους μαθητές που διαδήλωσαν κατά του νέου νομοσχεδίου που φέρνει η κυβέρνηση και ο κ. Γαβρόγλου, ένα νομοσχέδιο που θα βάλει περαιτέρω φραγμούς στη μόρφωση μαθητών των λαϊκών οικογενειών. Κάνει πως δεν ξέρει για τα μέλη του ΠΑΜΕ και πολλούς άλλους καθηγητές που τιμούν το λειτούργημά τους , που βρίσκονται κοντά στους νέους, που με εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια στέκονται δίπλα στα προβλήματα των μαθητών τους, προσπαθώντας, όπως έγινε σε τόσα σχολεία, να ενεργοποιηθούν οι συλλογικές διαδικασίες, τα δεκαπενταμελή κτλ.

Η αποστασιοποίηση των νέων για την οποία κάνει λόγο ο κ. Γούλας καλλιεργείται από τη λογική της ανάθεσης, από τον κορσέ των θεσμών χειραγώγησης της νεολαίας στα πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής που και ο ίδιος προτείνει,

Άλλωστε, με τον ίδιο τρόπο δε λειτουργεί και η πλειοψηφούσα παράταξη -στην οποία ανήκει- τόσο στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) στην οποία είναι Α’ αντιπρόεδρος, όσο και στο Σύλλογο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Αθήνας- Πειραιά (ΣΙΕΛ) του οποίου είναι πρόεδρος; – ιδιότητες τις οποίες αποκρύπτει συστηματικά, και θα έχει τους λόγους του. Πρόκειται για σωματείο με πάνω από 1000 ψηφίσαντες, που όμως δεν πραγματοποιεί σχεδόν ποτέ συνελεύσεις! Λειτουργεί παρελκυστικά στηρίζοντας με κάθε τρόπο την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Ποια είναι η πρακτική; Ίδια και απαράλλακτη με αυτό που προτείνει και ο ίδιος σαν υποψήφιος του συνδυασμού «Πόλης Ενότητα», δηλαδή η ανάθεση και η απαξίωση κάθε συλλογικής διαδικασίας.

Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι μαθητές και οι οικογένειές τους έχουν δοκιμάσει όλους τους τρόπους διαχείρισης, έχουν εμπιστευθεί κυβερνήσεις, κόμματα, δημοτικές παρατάξεις που διαφέρουν μόνο στο περιτύλιγμα – για αυτό και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ανταλλάσουν στελέχη μεταξύ τους.

Εναν δρόμο δεν έχουμε δοκιμάσει: αυτόν της δικής μας δύναμης, της ρήξης και της ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται σε όλα τα επίπεδα, και στο δήμο. Της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών μας, για σχολειό που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει, για δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, με συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα, για τη ζωή που μας αξίζει.

Καμία εμπιστοσύνη λοιπόν στο παλιό που έρχεται πάλι μεταμφιεσμένο ως νέο, στο καθεστωτικό που κάνει δήθεν το ρηξικέλευθο.

Η αγανάκτηση, ο θυμός των νέων, των λαϊκών οικογενειών μπορούν να συναντηθούν με την πρόταση του ΚΚΕ, να γίνουν δύναμη ανατροπής. Αυτή είναι η πραγματική διαφορά και στις κάλπες και στη ζωή.

* Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Αττικής «ο Βύρων» και υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος  Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας με τη Λαϊκή Συσπείρωση

Το κείμενο του Αλέκου Γούλα

Οι υποχρεώσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προς τους νέους

και το χρέος της έναντι των ηλικιωμένων

Ανέκαθεν θεωρούσα πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη συμμετοχής της Νεολαίας, του πιο ζωντανού κομματιού της κοινωνίας μας στα τοπικά δρώμενα. Κάθε δημοτική αρχή πρέπει να ενθαρρύνει τη συμμετοχή των νέων στα «κοινά» και να δημιουργήσει το πλαίσιο εκείνο μέσα στο οποίο οι νέοι θα εκφραστούν, θα παρέμβουν και κατ’ επέκταση θα συμβάλουν με τη συμμετοχή τους στον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο.

Σήμερα οι νέοι αποθαρρύνονται και δικαιολογημένα αποστασιοποιούνται, καθώς δεν τους εκφράζει η εικόνα που βλέπουν. Την ευθύνη γι΄ αυτό τη φέρει αποκλειστικά η σημερινή γενιά των πολιτικών και οι πολιτικές τους! Δεν έχω δει ποτέ μια δράση για τους νέους του Δήμου με στόχο να θεμελιώσουν και να αναδείξουν τις δημοκρατικές τους αξίες, να δράσουν, να συνεργαστούν, να συναποφασίσουν για θέματα που τους αφορούν.

Είχα παρακολουθήσει το τελευταίο καλοκαίρι στη Λευκωσία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Νεολαίας του Δήμου, ενός θεσμού που υπάρχει εδώ και χρόνια στην Κύπρο, και εντυπωσιάστηκα. Θεωρώ πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει υποχρέωση να αξιοποιήσει τις χρηματοδοτικές της δυνατότητες προς την κατεύθυνση στήριξης της Νεολαίας, της Τέχνης και του Πολιτισμού με πράξεις και έργα και όχι με λόγια και υποσχέσεις! Όσα έχουν άμεση σχέση με τον άνθρωπο και την καλλιέργειά του πρέπει να αποτελούν μέγιστη προτεραιότητα των ΟΤΑ.

Το ίδιο ισχύει βέβαια και για την Τρίτη Ηλικία, καθώς κάποιοι υποψήφιοι αρκούνται μόνο σε υποσχέσεις για τη δημιουργία νέων ΚΑΠΗ και σε φωτογραφήσεις εκδηλώσεων, προφανώς επειδή θεωρούν τους ηλικιωμένους προεκλογικό ντεκόρ.

Τα ΚΑΠΗ σαφώς θα πρέπει να στηριχθούν και να ενισχυθούν. Θα πρέπει όμως όλοι μας να σκεφτούμε και πώς θα βγάλουμε την Τρίτη Ηλικία έξω από τους κλειστούς χώρους! Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συνάνθρωποί μας θα πρέπει να είναι πανταχού παρόντες στην πόλη. Στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους δρόμους, στα μαγαζιά, στα καφενεία, παντού. Η διασφάλιση μιας αξιοπρεπούς καθημερινότητας είναι υποχρέωση όλων μας και προπαντός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ακόμη κι αυτοί που έχουν κινητικά προβλήματα ή μένουν μόνοι πρέπει να απολαμβάνουν υπηρεσίες του Δήμου και της πολιτείας.

Εκπαιδευμένοι υπάλληλοι του Δήμου με ειδικά αυτοκίνητα μπορούν να τους πηγαίνουν έναν περίπατο, είτε να τους μεταφέρουν σε χώρους όπου θα συναντούν και θα συζητήσουν με άλλους συμπολίτες μας, σε θέατρα, σε μουσικές ή άλλες εκδηλώσεις. Είναι επίσης χρέος της δημοτικής αρχής να εξασφαλίζει την προσβασιμότητα των ηλικιωμένων σε όλους τους κοινωφελείς χώρους, τις υπηρεσίες, τα πάρκα, τις πλατείες, τους χώρους πρασίνου…

Ας ασχοληθούμε σοβαρά με τα ζητήματα που απασχολούν την Τρίτη Ηλικία, γιατί ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται μεταξύ άλλων και από τη στάση των μελών της απέναντι σε αυτή!

 

Διαβάστε ηλεκτρονικά την έντυπη Φιλα-ηδόνα του Φεβρουαρίου