Κωνσταντινίδης: Ζητείται σοβαρότητα και αίσθηση ευθύνης για τον Δήμο μας…

Ζητείται σοβαρότητα και αίσθηση ευθύνης για τον Δήμο μας…
Η πόλη χρειάζεται λύσεις, όχι Δον Κιχώτες!

Οι αυθαίρετες εγκαταστάσεις μεταφόρτωσης απορριμμάτων του Δήμου στο Άλσος,
η “εμμονική” κόντρα του Άρη Βασιλόπουλου με την ΑΕΚ
και οι χαμένες ευκαιρίες για την πόλη μας

Εδώ και ημέρες παρακολουθούμε με έκπληξη όσα τραγελαφικά διαδραματίζονται στην πόλη σε σχέση με τις αυθαίρετες εγκαταστάσεις του Δήμου στο Άλσος και τον “πόλεμο” που συνεχίζεται μεταξύ της διοίκησης του Δήμου και της ΑΕΚ, με θύμα κυρίως τη λογική μας, αλλά και ενδεχομένως την ομαλότητα της αποκομιδής των απορριμμάτων της πόλης. Είχαμε προσαγωγές εργαζομένων στο Τμήμα (εντελώς άδικες, αφού οι άνθρωποι τη σκληρή δουλειά τους προσπαθούν να κάνουν και εντολές εκτελούν ως εργαζόμενοι), ίσως και κάποιου εκ των διοικούντων, για τη χρήση των αυθαίρετων εγκαταστάσεων, την εκτέλεση εργασιών σε αυτές ή ίσως και την άρνηση εκτέλεσης δικαστικής απόφασης για την κατεδάφισή τους, είχαμε την κατάληψη από οπαδούς της ΑΕΚ του τμήματος του Άλσους όπου βρίσκονται οι αυθαίρετες κατασκευές, ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων κ.λπ. Σε μια προσπάθεια μάλιστα εξεύρεσης λύσης (;) είχαμε πρόσφατα και έκτακτο δημοτικό συμβούλιο, που ‒πόσο πρωτότυπο!‒ δεν μας έκανε διόλου σοφότερους.

Η ουσία, όμως,

όσο και να προσπαθεί η Δημοτική Αρχή να συσκοτίσει τα πράγματα, είναι απλή και είναι η ακόλουθη: Η Δημοτική Αρχή, με τη μεγάλη προσωπική ευθύνη του Άρη Βασιλόπουλου ως επικεφαλής, για τους δικούς της λόγους ‒που θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε λίγο πιο κάτω‒ “αμέλησε” χαρακτηριστικά επί τέσσερα χρόνια να εξεύρει μια, προσωρινή έστω, λύση για τη μεταφορά των αυθαίρετων εγκαταστάσεων μεταφόρτωσης των απορριμμάτων και επισκευής των οχημάτων που βρίσκονται κακώς επί δεκαετίες στο Άλσος, αν και γνώριζε πολύ καλά ότι επίκεινται οι εργασίες για την ανέγερση του νέου γηπέδου της ΑΕΚ. Εδώ έγκειται ακριβώς η βαρύτητα της αμέλειας του Άρη Βασιλόπουλου, αν είναι αμέλεια…

Η ουσία επίσης

είναι ότι οι παραπάνω εγκαταστάσεις είναι πράγματι αυθαίρετες με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, γεγονός επίσης γνωστό στον Άρη Βασιλόπουλο, αλλά και δημόσια ομολογημένο απ’ αυτόν. Η ουσία επίσης είναι ‒και εδώ οι αντιφάσεις λόγων και έργων της διοικούσας δημοτικής παράταξης του Άρη Βασιλόπουλου γίνονται πλέον γιγαντιαίες‒ ότι οι αυθαίρετες αυτές κατασκευές βρίσκονται στο Άλσος, η προστασία του δασικού χαρακτήρα του οποίου σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες του κ. Βασιλόπουλου ήταν η κορωνίδα της πολιτικής του… Πρόκειται για το ίδιο Άλσος που δεν μπορούσε να συνυπάρχει με τον αυθαίρετο κατά μεγάλο μέρος “Κένταυρο”, γι’ αυτό και ο κύριος Δήμαρχος τον κατεδάφισε, χωρίς βέβαια να τον αντικαταστήσει μέχρι σήμερα, στερώντας έτσι έναν πόλο έλξης για την πόλη μας, όπως είχα την ευκαιρία να γράψω παλαιότερα. Πρόκειται για το ίδιο Άλσος για το οποίο ο κ. Βασιλόπουλος διερρήγνυε τα ιμάτιά του, ομνύοντας ότι δεν θα επιτρέψει να κοπεί ούτε ένα δέντρο για το “γήπεδο του Μελισσανίδη” (και όχι της ΑΕΚ, το γήπεδο “του Μελισσανίδη” ακούγεται πιο καπιταλιστικό…). Ο κ. Βασιλόπουλος εμφανιζόταν ως θεματοφύλακας του Άλσους και με αυτή τη σημαία προσέφυγε στα Δικαστήρια. Η Δικαιοσύνη βέβαια σε ανώτατο επίπεδο έκρινε διαφορετικά από τις απόψεις Βασιλόπουλου, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Η ουσία εν προκειμένω είναι ότι ο “θεματοφύλακας” του Άλσους “αμελεί” επί χρόνια να απελευθερώσει τμήμα του Άλσους από αυθαίρετες κατασκευές του Δήμου, ενώ επίσης επί χρόνια αρνείται να συνδράμει στην εκτέλεση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης κατεδάφισης των αυθαιρέτων, που για δασικές εκτάσεις έχει, ως γνωστόν, άμεση προτεραιότητα.

Γιατί, λοιπόν, όλα αυτά;

Ήταν πράγματι τόσο δύσκολο να εξευρεθεί χώρος για τη μεταφορά των πράγματι απαραίτητων εγκαταστάσεων; Όχι βέβαια. Η αγορά ενός οικοπέδου σαφώς και είναι χρονοβόρα και δαπανηρή (για αρκετά εκατομμύρια ευρώ δάνειο μιλά πλέον η Δημοτική Αρχή και κανείς δεν θορυβείται), αλλά η μίσθωση κάποιου χώρου, ακόμη και σε παρακείμενο Δήμο, και πιο εύκολη είναι και πιο οικονομική, έστω και ως προσωρινή λύση.

Η απορία, ως εκ τούτου, παραμένει.

Γιατί αυτή η “αδράνεια-αμέλεια” του Άρη Βασιλόπουλου; Μα είναι απλό. Ο κ. Βασιλόπουλος συνέδεσε κατ’ αρχάς την πολιτική καριέρα του και κατόπιν την αγκίστρωσή του στον δημαρχιακό θώκο με την αντιπαράθεσή του με την ΑΕΚ. Ως άλλος Δον Κιχώτης εξακολουθεί να εξορμά ματαίως κατά του ανεμόμυλου, του “κακού ολιγάρχη” Μελισσανίδη, γνωρίζοντας ότι έχει επανειλημμένως αποτύχει και μάλλον αμετάκλητα στον δικαστικό του αγώνα κατά του γηπέδου και συνεπώς δεν έχει πιθανότητες να νικήσει, με την ελπίδα να υφαρπάξει ως εκλογική ενίσχυση την κατανοητή ενδεχομένως δυσφορία κάποιων συμπολιτών μας για την όχληση που το γήπεδο μπορεί να προκαλέσει στην πόλη. Βλέπετε είναι αρκετοί οι δημότες της πόλης που συνήθισαν την πόλη χωρίς το γήπεδο, παλαιόθεν όμως σήμα κατατεθέν της (μαζί με το Άλσος και τον Κένταυρο φυσικά) και, παρόλο που το γήπεδο κτίζεται ήδη με γοργούς ρυθμούς βάσει οικοδομικής άδειας, δεν το θέλουν στην πόλη. Άρα, τι κάνει ο Άρης Βασιλόπουλος; Επενδύει ακριβώς σε αυτόν τον κόσμο. Ούτε θεματοφύλακας του Άλσους είναι, ούτε ήρωας-επαναστάτης που τα βάζει με τα θηρία… Απλώς στηρίζει πάνω στην αρνητική στάση των δημοτών αυτών για το γήπεδο τη μοναδική του πια ελπίδα να επανεκλεγεί μετά το ελλιπέστατο έργο του και τα συνεχή ατοπήματά του (απευθείας αναθέσεις σε συγγενείς, κουμπάρες και φίλους, διχαστική, απαξιωτική και υπεροπτική συμπεριφορά έναντι αντιπάλων ή όσων τολμούν να κρίνουν, κατώτερος των περιστάσεων λόγος, έλλειψη σοβαρότητας και πείρας κ.λπ.). Έτσι και τώρα. Προσπαθεί να στρέψει προς το γήπεδο της ΑΕΚ την ευθύνη για την όποια αταξία προκαλείται στην αποκομιδή των απορριμμάτων από τη δυσλειτουργία των αυθαίρετων εγκαταστάσεων στο Άλσος, αντί να αναλάβει τις ευθύνες του για τη φανερή επί έτη αναποτελεσματικότητά του να βρει λύση στο πρόβλημα. Προσπαθεί να διαχειριστεί υπέρ του το φόβο κάποιων συμπολιτών μας για την κατάσταση με τα απορρίμματα στους δρόμους, ενόψει μάλιστα Πανελληνίων Εξετάσεων, ενώ τα απορριμματοφόρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν απρόσκοπτα και να οδηγούν τα απορρίμματα απευθείας στη χωματερή, έστω προσωρινά.

Καλά θα μου πείτε. Και αυτός, όπως τόσοι άλλοι, προσπαθεί να επανεκλεγεί. Και τι έγινε; Πέραν του γεγονότος ότι άλλα περιμέναμε από τον Άρη Βασιλόπουλο και όχι μια από τα ίδια, το πρόβλημα είναι ότι στο βωμό της επανεκλογής του ο κ. Βασιλόπουλος θυσίασε κάθε πιθανότητα που είχε η πόλη μας να κερδίσει αντισταθμιστικά οφέλη απ’ την κατασκευή του γηπέδου, όπως ας πούμε έναν χώρο μεταφόρτωσης απορριμμάτων σαν αυτόν για τον οποίον μιλάμε και για τον οποίον τώρα θα πληρώσουμε ακριβά. Πώς όμως να το πετύχεις αυτό εάν δεν κάνεις ουσιαστικό διάλογο; Το είπαμε και προηγουμένως: Ο Δον Κιχώτης δεν συνομιλεί για να βρει λύσεις στα προβλήματα. Πολεμά ματαίως ανεμόμυλους και το παίζει ήρωας, ηρωικά μαχόμενος και ηρωικά πίπτοντας, χωρίς να επιτυγχάνει το παραμικρό. Το θέμα είναι γιατί να πέφτει μαζί του και η πόλη…
Ζητείται επειγόντως σοβαρότητα και αίσθηση ευθύνης για τον Δήμο μας!
Απαιτούνται λύσεις. Όχι δονκιχωτισμοί με μικροπολιτική ιδιοτέλεια!

Ο Τάσος Κωνσταντινίδης είναι δικηγόρος