Να συμπέσει θυμικό με λογική

Το θυμικό μου είναι κατά της συνθέτης ονομασίας των Σκοπίων, η σκέψη μου υπέρ (με ταυτόχρονη διαγραφή των αλυτρωτισμών). Ίσως κάνω λάθος, αλλά τεράστια τα λάθη για δεκαετίες των αριστεροδεξιοχουντικών που με οδηγούν όχι σε λύση που θέλω, αλλά σ’ αυτήν του λιγότερου κακού. Ίσως λάθος. Καλοδεχούμενες λοιπόν οι απαντήσεις στα ερωτήματά μου.
1. Γιατί για 18 χρόνια δεν πετύχαμε την απόρριψη της ονομασίας Μακεδονίας, αλλά:
α. Την αναγνώρισαν 130 χώρες. β. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης απεφάνθη θετικά στη χρήση του ονόματος. γ. Μόνο η Γαλλία από το Συμβούλιο Ασφάλειας έθεσε βέτο στον ΟΗΕ για τη μη αναγνώριση του ονόματος Μακεδονία. Τι υποτέλειες κι ασύμφορες υποχρεώσεις αναλάβαμε για τη διατήρηση του βέτο; δ. Και μεις στις συναλλαγές μας στο εξωτερικό χρησιμοποιούμε το “Μακεδονία”, αφού κανείς δεν την ξέρει ως “Φίρομ”.
2. Αν διαιωνιστεί το πρόβλημα, μετά από χρόνια δεν θα παγιωθεί οριστικά το “Μακεδονία”, αν δεν έχει ήδη παγιωθεί;
3. Δεν διευκολύνουμε την Τουρκία να τους προσεταιριστεί (ειδικά τους Αλβανογενείς μουσουλμάνους). Δεν δημιουργείται μια άκρως επικίνδυνη συμμαχία Σκόπια, Τουρκία, Αλβανία;
4. Αν διαμελιστεί το κράτος τους και γίνει μια μουσουλμανική Μεγάλη Αλβανία και μια Μεγάλη Βουλγαρία είναι καλυτέρα;
5. Δεν είναι γελοίο στους αγώνες στην τηλεόραση, να βάζουμε λευκοπλάστη στ’ όνομα, μόνον εμείς απ’ όλο τον κόσμο;
Ερωτήματα για απαντήσεις, μπας και συμπέσει θυμικό με λογική.
Πάντως Γερμανοτσολιά που με λέγανε κάποιοι, σίγουρα δεν είμαι και μόνο από το ύψος.